سهشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۶
جایی میان نوشتار و گفتار می ایستم
گفتگو کننده: فرانک آرتا
جالب است برای هر مرغی ابیاتی از شاعران معاصر را انتخاب کردید. مثلا مرغ این شعر فروغ که «پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی است» رهایی در قلم زدن ها و تکنیکی که در نقاشی به کار برده شده، متناسب با حال وهوای شعر است. معیاری برای چنین رویکردی برای هر شعری در نظر گرفته بودید؟ راهنمای من متن بود و خودم را به دست آن می سپردم که ببینم چه به من می گوید و از من چه می خواهد. اینکه تصمیم بگیرم یک اثر فیگوراتیوترباشد و در اثر دیگر آزادتر عمل کنم، از پیش تعیین شده نبود, بااین حال اگر بخواهم بین آنها دست به انتخاب بزنم، تمایلم به آثاری است که در آنها فیگور مرغ وضوح کمتری دارد و ما بیشتر شاهد حالت هایی هستیم که از طریق فرم حروف نستعلیق به وجود آمده و ممکن است یادآور پیکر مرغ باشد یا حتی اشاراتی به پرواز.