نشر ثالث،۱۳۸۸
این کتاب مروری بر زندگی و آثار میرزاده عشقی شاعر عصر مشروطه است و علاوه بر ارائه اطلاعاتی از شرایط سیاسی و اجتماعی آن دوران، خواننده را با میرزاده عشقی به مثابه روشنفکر آزادیخواه، روزنامه نگار، نمایشنامه نویس و سراینده ی نخستین اپرای ایرانی آشنا می کند. مولف کوشیده است آثار مهم عشقی را از هم از حیث درونمایه سیاسی و اجتماعی و هم سبک ادبی مورد بررسی قرار دهد. اهمیت این کتاب در ارائه ی اسنادی است که پیش از این در هیچ کتاب یا نشر یهای منتشر نشده بود. از آن جمله تنها نسخه از «نامه ی عشقی»، روزنام های که عشقی در همدان منتشر می کرد و ملودی بخش هایی از اپرای رستاخیز شهریاران ایران و عکس هایی کمیاب جوانی شاعر. همچنین مولف توانسته است از طریق گفتگو با کهنسال ترین عضو خانواده ی عشقی، اطلاعاتی از پیشینه ی خانوادگی و اصالت اصفهانی اجداد او به دست آورد.
بخش هایی از این کتاب به صورت مقالات مفصل تر در نشریات داخل و خارج از ایران منتشر شده و فصلی از آن که به تحلیل «سه تابلو مریم» میرزاده عشقی از منظر الگوهای جنسیتی می پردازد در یازدهمین بینال مطالعات ایرانی در دانشگاه وین (2016) ارائه شده است.
