سولماز نراقی قصهها و اشعار خود را با سه تار، آهنگسازی اجرا میکند و از برخی ظرفیتهای موسیقی ایرانی و نمایشهای موزیکال بومی در ساخت و اجرای آثار کودکانه بهره میگیرد. در کارنامهی کاری او نویسندگی، کارگردانی و آهنگسازی سریال موزیکال «عمو نوروز و مرغ موسیقار»، (نوروز ۱۴۰۱، پخش از تلویزیون فارسی بیبیسی) کتاب و آلبوم ترانههای مادرانهی «تاتیتاتی»، (چاپ اول، اسفند ۱۳۹۹، چاپ دوم، بهمن ۱۴۰۰) کتاب و ویدیوی موزیکال «شکارچی و اردکها» (بهمن ۱۴۰۰) و ترانهسرایی برای تیتراژ برنامهی مهمونی، اثر ایرج طهماسب (۱۴۰۱) به چشم میخورد.
مجموعه چهارفصل، داستانی نیمهموزیکال و رئال- انیمیشنیست که بخشهای موزیکال آن برگردان یا ترجمانی ایرانی از ملودیهای چهارفصل، اثر پرآوازهی آنتونیو ویوالدی بوده است. نویسندگی، کارگردانی هنری و اجرای این اثر را سولماز نراقی بر عهده داشته و نوازندگی پیانو را سامان احتشامی. تصویرگر این مجموعه سارا آتشهوش، انیماتور، مرتضا مشهودی و تدوینگر و کارگردان تلویزیونی افروز خانبلوکیست. تصویر برداران؛ محمود آزاده و امید بذر افشان، گریمور؛ شهره بیرمی.
نویسنده در این اثر کوشیده، با استفاده از یک شخصیت واحد و تغییر شکل آن در گذر فصلها، روایتی فانتزی از گذر زمان و بازگشت مجدد رویش به طبیعت ارائه کند.
در این مجموعه پاییز و زمستان نمایانگر زوال و فروپاشی نیستند و تحول طبیعت را با زیباییها و ظرافتهایش به تصویر میکشند.
مجموعهی ستاره سخنگو، کاری از سولماز نراقی، شامل ۵ ترانه برای کودکان است که قصهای واحد دارند. خواننده/راوی، داستان ترسهای کودکی خود را به زبان شعر و موسیقی برای کودکان روایت میکند. در این مجموعه با شخصیتی آشنا میشویم که بالشِ ستارهشکلِ راوی در دوران بچگی او بوده و در دنیای خیالی، کمک کرده تا بر ترسهایش غلبه کند.
امسال هدیهی نوروزی من به کودکان، موزیک ویدیوی «مرغ سحر» است به تهیه کنندگی رسانهی پارسی با رقص کودکان گرجی و جان تازهای که به یک نغمهی کهن بخشیدهایم. رقص رفتاری نمادین است و شادی، سلاحی که دست میگیریم برای دفاع از زندگی.مرغ سحر دیگر نباید ناله سر کند. باید نغمهای شادیبخش بخواند زیرا «دیو سیاه از شادی بیزار است».
نوروز یک جشن نیست، یک رسالت است. شناسنامهی فرهنگی ایران است. ایرانی که بارها سوخته و خاکستر شده و از خاکستر خود دوباره برخاسته، نوروز را نه به مثابه یک سرور فصلی، که همچون اسم رمزی مشترک برای بقای موجودیت فرهنگی خود به کار گرفته است. نوروز، فراخوان دگردیسی و تحول، فراخوان تابیدن نور از محل زخمهاست. آنگونه که مولانا میگوید:
از پی این زخم، جان نو رسید جان کهنه! دستها از خود بشو
در هفت قسمت به نویسندگی، کارگردانی و اجرای سولماز نراقی توسط استودیو نوا (لندن) تهیه و نوروز ۱۴۰۱ از تلویزیون فارسی بیبیسی در برنامهی قد و نیمقد ویژهی کودکان پخش شد. در این سریال نیمه انیمیشنی، که به نویسندگی، کارگردانی و اجرای سولمازنراقی ساخته شده عمو نوروز با سیمایی متفاوت و مجهز به ابزارهای زندگی مدرن سفری فانتزی را پیش از تحویل سال آغاز میکند به این امید که با کمک اپلیکیشن سینیاب خود بتواند برای هفتسیناش بهترین سینها را از سرزمینهای مخصوصشان پیدا کند و با گاری جادوییاش پای البرز ببرد و در آنجا سرنا بنوازد و آمدن بهار را اعلام کند.
اما او در هر سرزمین ناچار میشود سینی را که از سرزمین قبلی برداشته و نشانهی یکی از خصلتهای نیک انسانی است، به سرزمین بعدی بدهد که فاقد آن خصلت هستند. به این ترتیب وقتی پای البرز میرسد در گاریاش هیچیک از سینهای هفتسین را ندارد. اما هفت سین واقعی حالا زیر پای اوست. در سرزمینهایی که با کمک عمونوروز زندگی بهتری پیدا کردهاند. تصویرگری این مجموعه بر عهدهی سارا آتش هوش بوده است و انیماتوری آن بر عهدهی مرتضی مشهودی.
ملودی ترانهها ساختهی سولماز نراقی است و سامان احتشامی تنظیم قطعات، ساخت موسیقی متن، نوازندگی پیانو و پرکاشن را بر عهده داشته است و محی نیکو، صدابرداری، میکس و مسترینگ. از گویندگان این اثر میتوان به شهره لرستانی، سامان احتشامی و حسین شعبانی اشاره کرد.
کتاب ویدیویی «شکارچی و اردکها»، به نویسندگی، کارگردانی، آهنگسازی و اجرای سولماز نراقی، تمبک داود قهرودی، تصویرگری سارا میاری، فیلمبرداری، متحرک سازی و تدوین شهاب حاجی مشهدی و ترجمهی انگلیسی علی ثباتی توسط انتشارات بازی و اندیشه، بهمن ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است. سولماز نراقی در این اثر تلاش کردهاست سنت هزاران سالهی قصهگویی تک نفره با ساز را به کمک از ابزارهای امروزی برای کودکان و نوجوانان فارسی زبان زنده کند. گروه سنی این کتاب ۵ تا ۱۲ سال است. کودک در این اثر با ترکیبی از راوی واقعی و تصاویر انیمیشنی مواجه خواهد شد و حکایتی از شرق دور را با شعر فارسی و اجرایی ایرانی در دستگاه همایون میشنود که لابلایش به رِنگِ مشهور «فرح» اشارهای شده است.
آلبوم صوتی تاتیتاتی شامل ده قطعه ی مادرانه است که متناسب با موقعیت های مختلف کودک از اولین مراحل راه رفتن، غذا خوردن، حمام کردن، دندان درآوردن ، بازی دالی موشه تا شیطنت کردن او ساخته شده اند. هشت قطعه از این مجموعه، با سهتار و سازهای کوبهای و دو قطعه با تار و تنبک اجرا شده است. این اثر به آهنگسازی، ترانهسرایی و خوانندگی سولمازنراقی، نوازندگی سهتار حمید خوانساری، تار فرزاد کبیری، تنبک و دایرهی داود قهرودی، و زنبورک و کالیمبای امیرحسین کیانپور ، اسفند ۱۳۹۹ روانهی بازار شد. صدابرداری و میکس آلبوم را مهدی کریمی و حمیدرضا آداب برعهده داشتهاند. ملودی دو قطعه از این مجموعه، «فرنی» و «فنچ کوچولو»، برگرفته از دو قطعهی «یکی یه پوله خروس» و «آلاگارسون»، ساختهی زندهیاد جواد بدیع زاده است.
ایرج طهماسب در نوروز ۱۴۰۱ با برنامهی عروسکی جدیدی تحت عنوان «مهمونی» به شبکه نمایش خانگی آمد. ایرج طهماسب که پس از چهار سال دوری از سینما و تلویزیون بار دیگر به صحنه بازگشته بود، خوانندگی تیتراژ اول این برنامه را با شعری از سولماز نراقی، آهنگسازی امیر توسلی و اجرای گیتار میلاد نودست، بر عهده گرفت.
مجموعه نمایشی مهمونی به کارگردانی و اجرای ایرج طهماسب، و تهیه کنندگی حسن خدادادی از شبکه نمایش خانگی نماوا منتشر شده است.
دورهی کارگاهی موسیقی و تخیل، توسط سولمازنراقی با همکاری آکادمی فولادوند برای گروه سنی ۵ تا ۱۲ سال برگزار میشود. این دوره شامل سلسله تمرینهایی ذهنی و عملی برای تربیت گوش موسیقایی کودکان و آشنا کردن آنها با مبانی اولیهی موسیقی از طریق قصه و تخیل است.
این تمرینها به کمک خیال، تداعی، توصیف و ترکیببندی، قوهی آفرینشگری را نیز در هنرجویان تقویت میکند و این فرصت را در اختیار آنها قرار میدهد تا قطعات مهمی از موسیقی جهان را بشنوند.